Η ιδέα της περισσότερης Ευρώπης στην παρούσα συγκυρία μοιάζει με συμβουλή να αυξήσουμε τη δόση του δηλητηρίου προκειμένου να αποτρέψουμε τη δηλητηρίαση. Δεν είναι καν ομοιοπαθητική.
Ώρα για «λιγότερη» Ευρώπη

Η ιδέα της περισσότερης Ευρώπης στην παρούσα συγκυρία μοιάζει με συμβουλή να αυξήσουμε τη δόση του δηλητηρίου προκειμένου να αποτρέψουμε τη δηλητηρίαση. Δεν είναι καν ομοιοπαθητική.
Δύο περιστατικά τον τελευταίο καιρό δείχνουν ότι, όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, έχουμε καταλήξει να είμαστε άκριτοι αγωγοί -συχνά αμφίβολης ακρίβειας- πληροφοριών, άβουλα «κανάλια διανομής περιεχομένου»…
Ο πρωθυπουργός κατάφερε να φτιάξει δύο υπουργικά συμβούλια σε ένα: ένα για μεταρρυθμίσεις και ένα για ψηφοθηρία, ένα για τους δανειστές και ένα για τους ψηφοφόρους. Προφανώς, κανένα μέλος του εκλογικού σώματος δεν θα καταλάβει το στρατήγημα…
Το σχέδιο που υποσχέθηκε στους Έλληνες ο Σαμαράς όταν ανέλαβε την πρωθυπουργία προχωρεί σύμφωνα με το πλάνο του, όπως επιβεβαίωσαν οι εξαγελίες του στη ΔΕΘ. Αλλά το όλο εγχείρημα που βρίσκεται σε εξέλιξη από το 2010 είναι πρωτίστως πολιτικό…
Πολλοί μοιάζουν να ξεχνούν ότι η έννομη τάξη μας, σε εφαρμογή των φιλελεύθερων αρχών, δεν απαγορεύει να είναι κάποιος εθνικοσοσιαλιστής ή οτιδήποτε άλλο. Και αν κάνουμε αρχή σε τέτοιου είδους ποινικοποίηση, τότε πού θα σταματήσουμε;
Αν υπάρχει κάτι στο οποίο μπορούμε να προσβλέπουμε ύστερα από τόσα χρόνια μνημονίων και θυσιών, είναι να καταρρεύσει το ολέθριο μοντέλο του κρατικοδίαιτου στρεβλού καπιταλισμού που μας οδήγησε εδώ. Στα κόκκινα δάνεια θα δοθεί η κρίσιμη μάχη χαρακωμάτων για το στόχο αυτό, για να μην επικρατήσουν και πάλι οι γνωστοί μπαταχτσήδες της διαπλοκής.
Το Λονδίνο έκλινε προς την αποστολή στρατιωτικών ενισχύσεων στη βάση της Δεκέλειας, όμως η βρετανική κυβέρνηση τελικά δεν τόλμησε. Θυμόμαστε μία συνέντευξη του Τζέιμς Κάλαχαν.
Πριν από έναν χρόνο, δεν θα το φανταζόμουν ότι θα έγραφα ποτέ το σημερινό σημείωμα. Αλλά θεωρώ ότι η σύντομη θητεία του στο υπουργείο Υγείας, ανέδειξε τον Άδωνι Γεωργιάδη σε παθιασμένο μεταρρυθμιστή.
Ακόμη και αν ο Κουβέλης καταφέρει να ενισχύσει την ηγετική του θέση στο κόμμα, θα έχει την παραμικρή προοπτική; Θα μπορέσει να λύσει τον γρίφο της συνένωσης της κεντροαριστεράς;
Σπάνια άκουσα κάτι από τον Τόνι Μπεν με το οποίο θα μπορούσα να συμφωνήσω – τον είχα κατατάξει (όπως και οι περισσότεροι στη Βρετανία) στην κατηγορία Loony Left. Ωστόσο, πάντοτε ασκούσε πάνω μου μία «πολιτική γοητεία», προκαλώντας μου δέος.
Απαντήσεις στα ερωτήματα σχετικά με το γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις της Public Issue έφεραν το ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται ακόμη και το βράδυ των εκλογών, ενώ ορισμένες του έδιναν και σημαντική διαφορά, έδωσε ο Γιάννης Μαυρής.
Η τελευταία μέτρηση της Public Issue εκτιμούσε πως ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται με 6 ολόκληρες μονάδες, ενώ και η εκτίμηση της εταιρείας το βράδυ των εκλογών έδινε μικρό προβάδισμα στο ΣΥΡΙΖΑ. Ως άνθρωπος “πιστός” στις δημοσκοπήσεις της Public Issue, περιμένω κάποια εξήγηση.