Game, set and match

Τις τελευταίες της ελπίδες είχε επενδύσει στο Μάριο Ντράγκι η Νέα Δημοκρατία, προκειμένου να βελτιώσει κάπως την τύχη που την αναμένει στις κάλπες την Κυριακή. Αντίθετα όμως, ο αντίκτυπος που έχει στο προεκλογικό μας σκηνικό η ανακοίνωση του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ μοιάζει να οριστικοποίησε τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και να τον σπρώχνει προς ευρεία νίκη στις εκλογές.

Ο Ντράγκι ήρθε να καταρρίψει το μύθο περί του τέλους των Μνημονίων, πάνω στον οποίον ο Σαμαράς στήριξε όλην την εκλογική του στρατηγική, ήδη από τις Ευρωεκλογές και μετά.

Όχι μόνον δεν βγαίνουμε όπου να ‘ναι από τα Μνημόνια, αλλά αν θέλουμε (και θέλουμε) να επωφεληθούμε από το πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων, θα πρέπει να παραμείνουμε σε αυστηρό πρόγραμμα, με αξιολογήσεις και όλα όσα αγωνίσθηκε τους τελευταίους μήνες να καταργήσει έστω και συμβολικά η κυβέρνηση – ποιος ξεχνά το Παρίσι…

Είναι η πλέον επίσημη επισφράγιση της αποτυχίας του κυβερνητικού πολιτικού αφηγήματος του τελευταίου εξαμήνου.

Από την άλλη, θα πείτε, τα μηνύματα από τη Φρανκφούρτη καταρρίπτουν και την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, αφού κόβουν το βήχα όσων επαγγέλλονται ανατροπές στην Ευρώπη και δημοσιονομικές χαλαρώσεις, μέσω τσαμπουκαλίδικης διαπραγμάτευσης. Όντως, αλλά στο ΣΥΡΙΖΑ δεν ίδρωσε το αυτί κανενός. Το εν αναμονή κυβερνητικό κόμμα απλώς ανακήρυξε την ήττα του νίκη και δικαίωση την καταδίκη.

Το ελληνικό παράδοξο: μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων ψηφίζει κάποιον επειδή είναι πεπεισμένη πως δεν είναι ειλικρινής.

Υπό φυσιολογικές συνθήκες, αυτή η ολοκληρωτική στροφή θα υπονόμευε την αξιοπιστία οποιουδήποτε ζητά να κυβερνήσει. Στη δική μας συγκυρία, ωστόσο, κυριαρχεί ένα παράδοξο: μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων, αντί να ψηφίζει κάποιον επειδή πιστεύει ότι θα τηρήσει τις υποσχέσεις του, ετοιμάζεται να τον ψηφίσει επειδή είναι πεπεισμένη πως δεν είναι ειλικρινής.

Ανεξάρτητα από το τι λέει αυτό για τη διάχυτη κουλτούρα μας, η κωμική θριαμβολογία του ΣΥΡΙΖΑ στον απόηχο των ανακοινώσεων Ντράγκι έχει ως αποτέλεσμα να καθησυχάζει τους αναποφάσιστους που ανησυχούν για τυχόν περιπέτειες υπό τον Τσίπρα, να τους διαβεβαιώνει πως η χώρα θα παραμείνει στη δυσάρεστη αλλά ασφαλή αγκαλιά των Μνημονίων.

Και τελικά να σφραγίζει την επικείμενη πολιτική αλλαγή, που αυτή τη στιγμή κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει πόσο θεαματική, πόσο επωφελής ή πόσο επικίνδυνη θα είναι.