Στις πλάτες του Παναγιώτη Λαφαζάνη πέφτει ξαφνικά το βάρος μιας τεράστιας ευθύνης: να σώσει τη χώρα από ένα ιστορικό όνειδος. Η Ελλάδα δεν πρέπει να γίνει η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα μετά το 1945 που θα έχει εθνικοσοσιαλιστή εν δυνάμει πρωθυπουργό, εστω και για τρεις ημέρες.
Αν δεν έχετε παρακολουθήσει τις εξελίξεις, τα πράγματα έχουν ως εξής: ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι υποχρεωμένος να δώσει διερευνητικές εντολές στους επικεφαλής των τριών πρώτων κομμάτων της παρούσης Βουλής. Ο Αλέξης Τσίπρας κατέθεσε την εντολή πριν τη λάβει. Ο Β. Μεϊμαράκης δεν σκοπεύει να κάνει το ίδιο και θα εξαντλήσει το τριήμερό του.
Αυτό έχει δύο βασικές συνέπειες:
- Πρώτον, θέτει εν αμφιβάλω το σχεδιασμό της κυβέρνησης για εκλογές στις 20 Σεπτεμβρίου. Ίσως μετατεθούν κατά μία εβδομάδα.
- Δεύτερον, ο Ν. Μιχαλολιάκος μπορεί να έχει και αυτός το τριήμερό του με διερευνητική εντολή ανά χείρας.
Πώς μπορούμε να απαλλαγούμε από το εφιαλτικό ενδεχόμενο; Με έναν τρόπο. Η Αριστερή Πλατφόρμα θα πρέπει να κινήσει τις διαδικασίες για την ανεξαρτητοποίηση των περίπου 30 βουλευτών που συντάσσονται με τις θέσεις της και για τη σύσταση κοινοβουλευτικής ομάδας.
Η ΚΟ αυτή θα είναι τρίτη σε δύναμη και ο πρόεδρός της θα λάβει την εντολή αντί του Μιχαλολιάκου. Με δική της ΚΟ, η Πλατφόρμα, τεκμηριώνει δικαιώματα κόμματος στην επικείμενη αναμέτρηση και, κυρίως, αποκτά πρόσβαση στον τηλεοπτικό χρόνο.
Το κατά πόσον, αναλαμβάνοντας την εντολή, η Πλατφόρμα θα κερδίσει προεκλογικούς πόντους έναντι του Τσίπρα, αυτό είναι εντελώς αμελητέο. Αυτό που έχει σημασία αυτήν την ώρα είναι να αποτραπεί ένα άγος που θα μας αμαυρώνει συλλογικά για πάντα. Αν είναι να το αξιοποιήσει εκλογικά ο Λαφαζάνης χαλάλι του.