Το παιχνίδι των Ζαππείων

Το σχέδιο που υποσχέθηκε στους Έλληνες ο Σαμαράς όταν ανέλαβε την πρωθυπουργία προχωρεί σύμφωνα με το πλάνο του, όπως επιβεβαίωσαν οι εξαγελίες του στη ΔΕΘ. Αλλά το όλο εγχείρημα που βρίσκεται σε εξέλιξη από το 2010 είναι πρωτίστως πολιτικό, η πολιτική χαρακτηρίζεται έντονα από απροσδιοριστία και ο Σαμαράς κινδυνεύει να δει κάποιον άλλον να επωφελείται από τον οδικό χάρτη που ο ίδιος εκπόνησε.

Τον Σεπτέμβριο του 2010 από το ίδιο βήμα μας είχε διαβεβαιώσει ότι το σχέδιο της Ν.Δ. μπορούσε να μηδενίσει το έλλειμμα εντός διετίας. Και αργότερα ήρθαν τα Ζάππεια…

Πριν από 11 μήνες όμως, ως πρωθυπουργός πλέον, κατά τη συζήτηση επί της προτάσεως δυσπιστίας που είχε υποβάλει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Σαμαράς είχε παρουσιάσει οδικό χάρτη έξι σημείων για την έξοδο της χώρας από την κρίση: πρωτογενές πλεόνασμα, ανάκαμψη, βελτίωση εμπιστοσύνης, έξοδος στις αγορές, φοροελαφρύνσεις, κανονικά πλεονάσματα.

Τα πρώτα τέσσερα έχουν ήδη επιτευχθεί και το Σάββατο ακούσαμε την εξαγγελία συγκεκριμένων μέτρων που αντιστοιχούν στο σημείο 5. Καθόλου άσχημα για τα δεδομένα πολιτικής αξιοπιστίας της Ελλάδας.

Ωστόσο, αυτή η αξιοπιστία έχει πληγεί, όχι μόνο ιστορικά, αλλά και από τον ίδιο τον σημερινό πρωθυπουργό. Κανείς δεν έχει ξεχάσει τις θέσεις του όταν ήταν στην αντιπολίτευση.

[Είναι ισχυρό το επιχείρημα ότι η τότε αντιμνημονιακή του ρητορική διέσωσε τον συντηρητικό χώρο από την επέλαση κάποιας παλαβής δεξιάς τύπου Καμμένου, διατηρώντας σε αξιοπρεπή επίπεδα την εκλογική επιρροή της Ν.Δ. Αλλά, ακόμη και έτσι, η ρητορική αυτή στερεί εκ των υστέρων αξιοπιστία από τον Σαμαρά.]

Αυτή η έλλειψη αξιοπιστίας, σε συνδυασμό με την αφόρητη κόπωση του εκλογικού σώματος από πέντε χρόνια οικονομικών κακουχιών, έχει ως αποτέλεσμα ελάχιστοι πολίτες να βλέπουν τις πρόσφατες εξαγγελίες του πρωθυπουργού για φοροελαφρύνσεις ως ένα βήμα εμπρός στο πλαίσιο μιας συντεταγμένης πορείας προς την ανάταξη.

[Φαντάζομαι ήδη τα σχόλια των αναγνωστών από κάτω…]

Επί πλέον, υπάρχει ένας «νέος Σαμαράς» τώρα, που υπόσχεται ταχεία ανάκαμψη και δικά του Ζάππεια, που θα φέρουν ανάπτυξη και ευημερία χωρίς να πονέσει κανείς.

Είναι πολύ πιθανό ο Σαμαράς να ολοκληρώσει το σχέδιο των έξι σημείων, δηλαδή να προχωρήσει σε -σταδιακά όλο και περισσότερες- φοροελαφρύνσεις και να πετύχουμε και πλήρη πλεονάσματα, αλλά πολιτικά να ηττηθεί. Και μετά, είτε να έλθει ο Τσίπρας για να εισπράξει τα νοίκια, είτε να οδηγηθούμε σε ακυβερνησία που θα ακυρώσει και τα έξι σημεία.

Αλλά, ας μην παραπονείται. Έτσι παίζεται το παιχνίδι των Ζαππείων.