Turkeys don’t vote for Christmas

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα μυρίζουν εκλογές, είναι ξεκάθαρο πια, και όχι μόνον στα εκλογολάγνα δημοσιογραφικά γραφεία.

Την οσμή κάλπης τροφοδοτούν το διαπραγματευτικό αδιέξοδο (;) στην τελική διελκυστίνδα με την τρόικα, το συνεπακόλουθο πολιτικό αδιέξοδο, οι διαφαινόμενοι τριγμοί στην κυβερνητική συμμαχία, καθώς και διάφοροι πολιτικοί «λαγοί», που εκφράζουν δημόσια την αδημονία τους να δουν τον Σαμαρά να σηκώνει την παντιέρα της αντίστασης στους δανειστές ως προεκλογική πλατφόρμα.

Είναι αλήθεια ότι οι σχέσεις της παρούσας κυβέρνησης με την τρόικα έχουν διαταραχθεί, και πιθανότατα δεν πρόκειται ποτέ να αποκατασταθούν. Οι δανειστές αντιμετώπιζαν εξ αρχής την Ελλάδα με μία διάθεση οριενταλιστική, παραγνωρίζοντας εν πολλοίς ακόμη και προφανείς πολιτικές επιταγές και αναγκαιότητες που θα αντιλαμβανόταν και ο πλέον αδαής.

Καμμία μεταρρυθμιστική πνοή

Είναι, επίσης, αλήθεια ότι από τις ευρωεκλογές και μετά εξέλιπε οποιαδήποτε μεταρρυθμιστική πνοή στην ανασχηματισμένη ελληνική κυβέρνηση, η λειτουργία της οποίας έκτοτε περιορίζεται στην πολιτική μικροδιαχείριση εν όψει προεδρικής εκλογής και φθάνει ακόμη και σε -δειλές- απόπειρες υποκλοπής της λαϊκίστικης ατζέντας της αντιπολίτευσης. Άρα, φυσιολογικά, η κυβέρνηση έχει απωλέσει οριστικά οποιοδήποτε υπόλειμμα εμπιστοσύνης μεταξύ των δανειστών.

Είναι, τέλος, αλήθεια ότι η πολιτική αβεβαιότητα υπονομεύει τις αναπτυξιακές προοπτικές της οικονομίας και ότι αυτήν τη στιγμή απολαμβάνουμε ύστερα από χρόνια μία ανάσα ανάπτυξης, που μοιάζει έτοιμη να διακοπεί στο εγγύς μέλλον.

Η απειλή άμεσης προσφυγής στις κάλπες, που εκτοξεύεται πλέον σχεδόν ανοιχτά από την κυβέρνηση, δεν μοιάζει πειστική. Ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος έχουν πολύ περισσότερα να χάσουν αν ακολουθήσουν την άκρως οπορτουνιστική, παραληρηματική ονείρωξη του σύντομου αριστερού διαλείμματος (εκλογές πριν από την εκλογή Προέδρου, διάλυση της χώρας με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, νέες εκλογές τρεις μήνες μετά λόγω αδυναμίας εκλογής Προέδρου, κατάρρευση ΣΥΡΙΖΑ και παλινόρθωση δικομματικής).

Όσο και να προσπαθούν διάφοροι μουστακαλήδες να μετατρέψουν το Μαξίμου σε μπαρμπουτιέρα και σε αφιονισμένο τζογαδόρο τον πρωθυπουργό, ο Σαμαράς δεν θα επιτρέψει στον εαυτό του να μείνει στην ιστορία για τους λάθος λόγους.

Ο Σαμαράς επιτρέπει τη διακίνηση της εκλογικής φιλολογίας, πιθανόν στο πλαίσιο κάποιου διαπραγματευτικού και πολιτικού τεχνάσματος. Αλλά δεν μπορεί να μην αντιλαμβάνεται ότι το στρατήγημα του αριστερού διαλείμματος θα οδηγούσε τη ΝΔ σε βαρειά εκλογική ήττα (που θα έθετε σε κίνηση διαλυτικές διαδικασίες), σε νέα εκλογική ήττα στις δεύτερες εκλογές (την ευθύνη για τις οποίες θα φορτωθεί όποιος αρνηθεί να ψηφίσει Πρόεδρο), το ΠΑΣΟΚ σε οριστική εξαφάνιση (άρα στην απώλεια ενός πιθανού κυβερνητικού εταίρου) και, κυρίως, πιθανόν να οδηγούσε τη χώρα σε μία νέα περιδίνηση με απρόβλεπτες συνέπειες.

Μέχρι τέλους

Όσο, λοιπόν, και να προσπαθούν διάφοροι μουστακαλήδες να μετατρέψουν το Μαξίμου σε μπαρμπουτιέρα και σε αφιονισμένο τζογαδόρο τον πρωθυπουργό, ο Σαμαράς δεν θα επιτρέψει στον εαυτό του να μείνει στην ιστορία για τους λάθος λόγους. Θα προσπαθήσει να κρατηθεί, να κλείσει τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές παρουσιάζοντας στην ελληνική κοινή γνώμη μία όσο το δυνατόν πειστικότερη εικόνα σκληρού διαπραγματευτή, να βρει τους 180 και να εξαντλήσει την τετραετία, ελπίζοντας σε αντιστροφή των δεδομένων έως τον Ιούνιο του 2016.

Μπορεί όντως να πάμε σε πρόωρες εκλογές επειδή κάπου θα προσκρούσει αυτός ο -ούτως ή άλλως δύσκολος- σχεδιασμός, αλλά δεν θα τις προκαλέσει ο Σαμαράς. Άλλωστε, έρχονται Χριστούγεννα. Και, ως γνωστόν, turkeys don’t vote for Christmas.